De kantine

'Oke!' Lori glimlachtte even. Ze stond op en pakte haar tas van de stoel naast zich. Ze liep richting de deur, op weg naar buiten.
( Welke buiten? D: )

(( gewoon buiten en we gaan hier lekker door ahahah ))

Danny opende de de deur, en hield hem voor haar open. 'Oke, even rennen en dan zijn we misschien maar een klein beetje nat.' Hij grijnsde, en begon te rennen richting het afdakje.

(( en ik moet gaan, ik val haast om van de slaap. bye~ ))

Lori grijnste terug?! Ze rende achter hem aan en kwam hijgend bij het afdakje aan. 'Nou het is best wel gelukt toch?' Ze glimlachte liefjes. Ze ging op het bankje zitten.

( Slaap lekker!! <3 )

Danny bekeek haar haren, broek en t-shirt. 'Ja, best wel.' Hij moest een beetje lachen, en keek naar de neerkletsende regen op de grond. 'In welke klas zit je eigenlijk?'

Jasper had zijn handen voor zijn gezicht gedrukt, zijn neus zo veel mogelijk bedekkend. Hij rilde even en haalde langzaam weer adem. De geur van bloed was redelijk verdrongen. Hij had Alice's actie gezien, en slikte."Gaat het?" vroeg hij bezorgd.

Danny zag het bloed, van zijn sneetje, op de grond druppelen. Het was sterk van dikte verminderd, door het regenwater, en was nauwelijks te zien. Het liet alleen maar een rode gloed achter, op de grijze stenen, waarnaar het na een paar seconden helemaal verdween.

Alice, die weer was gaan zitten, knikte kort als antwoord op Jaspers vraag. De geur was veel minder sterk dan eerst geworden, verdraagzamer. 'Waarom zijn kleuters ook altijd zo onvoorzichtig,' siste ze zowat, haar ogen rollend. Vreselijk.

(( kleuter, grasspiertje, yay! ))

Danny staarde voor zich uit, nog steeds aan de gezichten van het 'groepje' denkend. Het was een vreemde vertoning geweest. Maar waardoor..?

Elisabeth keek verlangend uit het raam. Ze wilde daar zijn. Op het gras in de zon en nat van de regen. Samen met mensen die weten wat vriendschap is en echt van haar houden om wie ze in. Maar dat kan niet. Dan zou ze haar en haar familie veraden. Vampier zijn is niet altijd even makkenlijk.

Toen Danny even naar binnen keek, door het raampje, keek hij naar het extreem bleke meisje. Zij was nog bleker dan de rest, viel hem op. Het had haast iets angstaanjagends.. Er zat een grote kans in, dat de dingen díe hier gebeurden, met hun te maken had.
Nee oke, dat was natuurlijk onzin. Ze zijn net als elk ander soort groepje, alleen zijn dit niet de knutselfreaks maar de.. bleekgezichten.

(( Bleekgezichten ))

(( yay! ))

(( NO! ))

(( yes! ))

Lori keek hem even aan. Hmm, die vraag werd haast nooit aan haar gesteld, maar wanneer praatte ze dan ook op school?
'Eh A5C.. Jij dan?' Ze trok een wenkbrauw omhoog en keek naar de pleister. ( Ja die klas bestaat vanaf nu! )

'A5C? Oh, daar zitten al die vervelende kindjes in.' Hij moest een beetje lachen, met een uit die klas had hij in de eerste altijd ruzie. 'Oh, ik zit euh.. in B5A.'

"Waarschijnlijk omdat ze denken dat ze hier toch veilig kunnen bloeden zonder dat een van ons ze gaat zuigen." Hij trok een wenkbrauw op, en keek nerveus heen en weer.

'Ze hebben nog gelijk ook,' zei Alice, waarna ze met haar ogen rolde. Ze zouden niemand vermoorden op school. Maar erbuiten.. dat was wat anders. Misschien moest ze die jongen nog maar eens een bezoekje gaan brengen, mhh..

((>: )))

Jasper grinnikte."Wat wou je doen? Buiten schoolse activiteiten?" Hij keek door de ramen. Buiten was het mistig en bewolkt.

Elisabeth moest grinneke bij de woorden van Jasper. Ze keek naar buiten in de richting van de jongen die bloedde en merkte op dat hij ook hun kant op keek.

'Who knows..' zei Alice zonder Jasper verder nog aan te kijken. Over een paar minuten zou de bel gaan. Eindelijk. Pauze was net als de lessen; aktijd hetzelfde. Op het bloeden van de jongen net na dan.

(( NOOH arme danny! XD ))

Danny keek weer naar Lori, toen het bleke meisje uit het raam keek. Hij had nu liever geen oogcontact met ze, ze waren angstaanjagend. 'Oh, de bel is gegaan, kom.' Hij stond op, en stak zijn hand uit om haar overeind te helpen, gewoon vriendschappelijk bedoeld.

Gelijk met de bel stond Alice op, ze had vantevoren al geweten wanneer hij precies zou gaan en had dus ook gepland om op te staan. Nog een poos keek ze richting de jongen van daarnet, en daarna liep ze richting de lokalen.