De kantine

Elisabeth merkte dat ze weer werden aangekeken. Dat was het minst leuke aan het vampier zijn. Iedereen staarde raar naar je als of je een enge, besmettelijke ziekte had ofzo. Ze keek uit het raam en deed af en toe net alsof ze wat ad.

Danny keek naar Elisabeth. Niet omdat ze eng of vies of besmettelijk (XD) was, maar omdat ze een vreemde huid had. Hij was zó enorm bleek.. Net als de rest. Misschien was het ipv een emo bijeenkomst wel een witte-huiden bijeenkomst!

(ahahah)

(( AHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAH ))

(aahahaha reageer nou maar, stinkerd XD)

(( Sorry hoor luipaard.))

(ahahaha ik verveel me)

(( IK moet zo gaan. ))

( he jammerrrrr)

(( Jammerrrrrrr de bammerrrrrrrrrrrrrrrrrrr ))

'Nope,' antwoordde Alice kort op Jaspers vraag. 'Het blijft regenen, maar meer niet.' Ze zuchtte even. Altijd hetzelfde weer ging op en uur ook vervelen. Het was beter dan zon, dat zeker. Maar altijd hetzelfde. Ze had veel liever storm dan.. dit. Met haar linkerhand draaide ze wat in haar haren en keek ondertussen verveeld de kantine rond. Nothing ever happened here.

Lori kwam de kantine binnen gewandeld. Ze keek een beetje om zich heen en ging aan een tafeltje zitten. Ze zette haar tas naast haar neer, op een stoel. Ze pakte er een banaan uit en begon de schil eraf te halen. Terwijl ze door de kantine keek at ze haar banaan rustig op.

Danny liep naar Lori toe. (ja hij kende haar ofzo) 'Hee.' Hij glimlachte even, en ging bij haar zitten. Toen pakte hij zijn appel en nam een hapje. 'Saai hier, hmm?'

Jasper trok een pruillip."C'mon, ik wil storm." Hij keek nors de andere kant op. Zijn blik werd weer normaal, en hij keek weer het groepje rond. Hij raapte een flessendopje van de grond en liet die rond cirkelen over de tafel. Trillend kwam hij tot stilstand.

Danny pakte een mesje, om zijn appel te schillen, en sneed de schil eraf. Hij haalde het mesje nog eens langs de schillen, maar het mesje gleed weg en hij sneed zich in zijn hand. 'Aah, verdomme!' Hij 'zwaaide' met zijn hand, alsof dat de pijn eruitschudde. Enkele bloeddruppels kwamen op een paar stoelen, en de grond. Hij stond op om een servetje te halen, en liep langs de tafel waar het 'groepje' stond.

"Yeah well, don't expect me to make one,' antwoordde Alice op Jaspers opmerkingen, die leek alsof hij verwachtte dat ze er zelf een kon maken. Natuurlijk verwachtte hij dat niet, maar zo klonk het wel. Boring boring boring. Soms vroeg ze zich echt af waarom ze überhaupt naar school toe ging. Ze had alles toch al 302797 keer gehoord. Op dat moment drong de geur van bloed haar neus sterk binnen en meteen stond ze op waardoor haar stoel achterover ging. Kalm blijven, kalm blijven.. Met moeite hield ze zich vast aan Cedrics stoel naast haar, en keek ze naar de jongen waar het vandaan kwam.

Danny liep verder, naar de eet kantine dingest geval, en pakte 2 servetjes. Hij drukte ze tegen zijn sneetje aan, en liep via dezelfde weg terug naar zijn stoel. Het meisje, die iets van Aliese ofzo heette, keek hem raar aan. Een vreemde blik, ze had trouwens wel mooie ogen, tenminste.. als ze niet zo keek. Zonder het door te hebben, bleef hij bij hun tafel staan, met het servetje tegen zijn sneetje gedrukt, en keek naar het meisje.


(ik daag jullie uit ahahhaa nee grapje. :'D)

Alice gromde lichtelijk, waarschijnlijk onhoorbaar voor Danny, toen hij stil bleef staan voor hun tafel. Ze had zich net in kunnen houden, maar voor hoelang zou ze dat kunnen? Hoe langer hij daar bleef staan, hoe moeilijker het vvvoor haar werd. Het brandde in haar keel. Langzaam vormde ze haar ogen tot spleetjes en bleef ze hem aankijken, zonder te knipperen of vvvverder te "ademen".

Danny schrok een beetje van de verandering van haar blik. Nu leek het meer.. angstig, of hatelijk. Hij bleef nog even staan, keek haar nog even aan en liep langzaam door. Nog een keer keek hij achterom, en bukte toen. Hij veegde de bloeddruppels van de vloer, liep wéer langs hun tafel en gooide het servetje weg. Zij vinger bloedde nog steeds, maar hij liet het gaan.

(( oh ik heb wat gemist!! ))

Lori was diep in gedachten verzonken met haar banaan. Ze keek opeens op, ze zag dat Danny bezig was met bloed wegvegen. 'Gaat het?' Ze keek hem met grote ogen aan en daarna weer normaal.

Danny grinnikte even. 'Ja hoor, het gaat. Het stelt niks voor, alleen bloed is smerig. Tenminste, mijn eigen.' Hij schoof weer bij haar aan de tafel.

Lori knikte even. Ze gooide haar bananenschil weg. 'Moet ik je appel verder snijden?' Ze keek hem aan met een schuin hoofd. Danny was wel aardig, maar toch moest ze oppassen met iemand te snel vertrouwen. Maar aardig doen kon geen kwaad toch?

Danny schudde zijn hoofd. 'Nee, bedankt. Ik heb er al geen zin meer in.' Hij gooide zijn halfgeschilde appel in de prullenbak, en plofte weer naast haar neer. 'Baggerweer. Ik wil buiten zitten.'

Lori keek naar door het raam naar buiten. Ze zag het zachtjes regenen. 'We kunnen onder 't afdakje gaan zitten?' Het was vast niet zo koud buiten. Meestal vrolijkte ze op van regen, want binnen was het altijd saai en hetzelfde.

Alice bleef nog een poos staan op dezelfde manier als voordat Danny wegliep en ging toen langzaam weer zitten, haar ogen nog steeds op hem gericht. Pas na een paar minuten zonder knipperen en/of ademen hervatte ze het "ritueel" weer en wendde ze haar blik pas af. Alsof hij het expres deed

Danny keek weer even naar buiten. 'Ach ja, is goed. Ik verveel me hier te pletter, de regen is wel kalmerend.' Hij glimlachte en stond op.